
چهارده سال است كه در ماه مياز نگاه كردن به تقويم و ورق زدن دفتر ايام دلم ميگيرد
اين ماه كه فرا ميرسد و روزهاي آن كه تند و پي در پي ميگذرند، خاطرات تلخ و شيرين ويژه اي در برابر ديدگانم رژه ميروند.
دومينيكشنبه از ماه ميكه امسال برابر با يازدهمين روز اين ماه ميباشد، در بسياري از سرزمينهاي قاره آمريكا از جمله ايالات متحده و كانادا <روز مادر> است.
روزي كه سال ها پيش، آن زمان كه شمع وجود مادر عزيزم هنوز خاموش نشده بود، بيصبرانه در انتظار فرارسيدنش بودم تا با ديدار چهره ملكوتي او و با شنيدن صداي مهربانش آرام گيرم و به گذشتههاي دور سفر كنم. به روزهايي كه سربرآغوش پرمهرش مينهادم و بدون آشنايي با غم و غصه ها و نامرادي ها آرام به خواب ميرفتم و در بستر زيباي روِياهاي شيرين غوطه ور ميشدم.
ياد آن روزها به خير كه با فرارسيدن <روز مادر>، صداي دلنشين مادر نازنينم را از آن سوي خط تلفن ميشنيدم و روزش را تبريك ميگفتم و برايش آرزوي عمري طولاني و پربار ميكردم و از گفتن و شنيدن واژگان <دوستت دارم> به عرش آسمان ميرسيدم. و چه خوش بود اياميكه او اينجا در كنارم بود و با يك شاخه گل به آغوشش پناه ميبردم و بر دستان مهربانش كه يادگار سال ها فداكاري و محبت را بر خود داشت، بوسه ميزدم و لحظات تنهايي و حرمان زدگي را فراموش ميكردم. گاه نيز به هنگام استنشاق بوي فرحبخش تن او نفس تازه كرده و جان گرفتهو خطاب به او ميگفتم: مادر تو شيشه عمر مني…
ولي افسوس كه او ديگر نيست. شش سال است كه به ديار رستگاران سفر كرده ولي هرگز حتي لحظه اي ياد و خاطره او از ذهن و قلبم محو نشده است.
هر سال در <روز مادر> يادش را گراميميدارم و با قلبي آكنده از حس قدرشناسي، زحمات بيشائبه اش را ميستايم و گاه نيز از اينكه شيشه عمرم شكستهبه اسارت دهليز <اندوه> در ميآيم.
اما به راستي چرا اندوه؟ اگر چه مادرم ديگر در كنارم نيست تا وجود پرعطوفتش گرمابخش روح و روانم باشد، ولي مام ميهن هنوز زنده است و خاك زرخير سرزمينمادريم، هزاران مادر با لياقت و نمونه ديگر را در قلب خود پرورش داده كه اكنون در داخل ميهن عزيزم ايران و يا در گوشه و كنار اين عالم پهناور، محبت بي دريغ شان را نثار فرزندان ميكنند و در هر شرايط و موقعيتي، وظايف مادري خود را آن چنان كه شايستهو بايستهزن ايراني و مادر ايراني است انجام ميدهند.
<روز مادر> ديگران، <روز مادر> من هم هست. <روز مادر> تمام كساني كه به نحوي از نعمت وجود اين موهبت الهي محرومند نيز هست. اصلاً <روز مادر> ديگران <روز مادر> همه است. پس بايد اندوه را دور بريزيم و شاد و خرسند اين روز را گراميبداريم و از بركت وجود اين فرشتگان آسماني مستفيض شويم.
اما هم زمان با گراميداشت روز تولد موجودي ملكوتي به نام <مادر> بار ديگر خاطر نشان ميشود، با آنكه ما از بر زبان راندن كلمه <خانه> و كلمه <سالمند> لذت ميبريم، چون <خانه> مأمن امنيت و آسايش است و <سالمند> انساني تكامل يافتهاست كه حاصل سال ها تجربه و معرفت را در وجود خود نهفتهدارد، اما از اينكه اين دو كلمه را در كنار يكديگر قرار دهيد، بپرهيزيد. از <خانه سالمندان> دوري و اجتناب بورزيد و نام اين مكان را از ذهنيت خود حذف نمائيد. مبادا پدر و مادرهاي نازنين را در اين خانه رها كنيد. مبادا آنان را كه الههي عشق و معرفتند به بوته فراموشي بسپاريد. مبادا والدينتان را كه احتمالاً به زبان انگليسي هم تسلط ندارند با درد افسردگي و بيهمزباني تنها بگذاريد. آنان تماميوجودشان را در راه شكوفايي و رويش فرزنداني چون شما ايثار كرده اند. مبادا قدر اين دو انسان هستي بخش راستين را ندانيد و شيشه عمر خود را به دست بيگانه سپرده و روانه فراموشخانه كنيد.
در اين مجال فرصت را غنيمت شمرده و به شما عزيزان يادآوري مينمايم كه اگر به هر دليلي دور از مراكز توزيع <مجله بين المللي تهران> هستيد، اگر در مراكز خاص زندگي ميكنيد يا در مضيقه مالي قرار داريد، يا بنا به هر دليل منطقي و منصفانه ديگري قادر نيستيد به مجله محبوب خود <تهران> دسترسي پيدا كنيد، ميتوانيد با پر كردن فرم <درخواست رايگان> مجله و ارسال آن به دفتر ما بدون تحمل هيچگونه هزينه اي در ليست مشتركين ثبت نام نموده و مجله محبوب خود را پربارتر و غني تر از هميشه از طريق پستي دريافت داريد.
و اما به يمن و بشارت فرارسيدن <روز مادر>، <مجله بين المللي تهران> به پيروي از ابتكار جديد ياد شده، از تماميفرزندان عزيز دعوت به عمل ميآورد كه با فرستادن فرم تكميل شده <درخواست رايگان> براي ما، مادران عزيز خود را مشترك مجله نموده و بدين ترتيب براي آنان اوقات مفرح و مطلوبي تدارك ببينند.
ديروز آغوش مادران، محل امني براي ما بود. امروز آغوش ما محلي امن براي آنان است. مادران چشم انتظار محبت خالص فرزندانشان هستند. <مجله تهران> را به آنان كه مفهوم واقعي محبت و اخلاص را ميدانند هديه دهيد، چرا كه اين نشريه مردميدر جمعي خانوادگي و برپايه عشق راستين به ارزش هاي اخلاقي بنياد نهاده شده و دست اندركاران آن همواره دستبوس مادران محترميهستند كه تنديس فداكاري و ايثارند و بهشت برين زير پاي آنان و شيشه عمر ما در دست پرمهرشان است.
<روز مادر> مبارك و گراميباد.